Bazen ben de yürümüyorum

Perşembe, Ağustos 17, 2023

Erken ve dinç uyandığım hafta sonu sabahlarında yürüyüş yapmaktan keyif alıyorum. Böyle durumlarda nereye yürüyeceğime karar vermeyi kolaylaştırması açısından yakın zamanda kendime bir rota listesi oluşturmuştum. Bu sabah o listeden Sancaklı’yı seçtim. Peki, başlangıç noktama nasıl ulaşacağım? Eğer niyetim bir yere ulaşmak değil de yürüyüş yapmaksa, araç kullanmaktan ziyade genelde toplu taşıma kullanmayı tercih ediyorum. Bu konuyla ilgili hazırladığım bir içerik var, yakın zamanda ayrıca paylaşmayı düşünüyorum, o yüzden daha fazla detaya girmeyeyim, biz bugünkü rotamıza bakalım.

Pazar günleri otobüs seferi olmadığı için Sancaklı’ya ulaşmak için iki seçeneğimiz var; yürümek ya da otostop. İkisini de göze alarak Karşıyaka’dan Doğançay son durağa geldim. Varış noktam çok uzak değildi ama 350 metrelik bir rakım farkını 4 kilometrede dik bir şekilde karşılamam gerekiyordu. Büfeden su ve meyve suyu stoklarımı tazeleyerek toplamda 12 kilometre olarak planladığım yürüyüşümün en sıkıcı kısmına başladım, güneş henüz tepenin batı tarafına düşmediği için tek avantaj gölgede yürümekti.

Bir süre yürüdükten sonra yol gözümde büyüdü, çıkacağım tepeyi de görünce, hepten vaz mı geçsem dedim, karar veremedim biraz daha yürüdüm. Doğançay Mezarlığı üst mevkiine yaklaşırken arkamdan bir traktör geldi. Dedim durursa devam, durmazsa geri Doğançay’a. Daha ben el etmeden dayı atla dedi sağolsun, yolun en berbat kısmını traktörün sağ çamurluğunda neredeyse en tepeye kadar geldim.

Yazının devamı, yaklaşık bir aydır derlediğim, birden fazla konumu barındıran bir içeriğin son eksik parçasıydı, nihayet tamamlandı. Bkz. Sancaklıkale (18 Ağustos 2023-Cuma)

2 Yorumlar on “Bazen ben de yürümüyorum”

Yorum Ekle